Κλειστοί κόσμοι και ανοιχτά συστήματα σκέψης: Ρυθμιστές αισθητικών εμπειριών (πλήρης τίτλος)
Στο βιβλίο του «Η Αρχιτεκτονική ως Τέχνη», ο Π.Α.Μιχελής κάνει λόγο για κλειστή και ανοιχτή μορφή. Σύμφωνα με το Μιχελή, «κάθε μορφή είναι ένα σύνολο κλειστό, κατ’ αρχήν, όπως κάθε συνθέσεως το περιεχόμενο είναι μία διάθεση ανοιχτή, που τείνει να διαμορφωθεί, να περιοριστεί δηλαδή σ’ ένα συγκεκριμένο πλάσμα αισθητό» [...] Με την εκτενή αναφορά στη θεώρηση του Μιχελή για τις κλειστές και ανοιχτές μορφές, αποκτάται σε πρώτο στάδιο μια εικόνα σχετικά με το δίπολο που επιχειρώ να προσεγγίσω στο παρόν άρθρο, με τίτλο: «Κλειστοί κόσμοι και ανοιχτά συστήματα σκέψης: Ρυθμιστές αισθητικών εμπειριών». Επιπλέον, το κλειστό και το ανοιχτό, όπως η μορφή και το περιεχόμενο, είναι δυναμικές έννοιες που διαμορφώνουν το χώρο και ζυμώνουν την πραγματικότητα με σκοπό να δημιουργηθούν χωρικές ποιότητες και σκηνικά δράσης, εντός των οποίων λαμβάνει χώρα η καθημερινότητα.
Στο βιβλίο του «Η Αρχιτεκτονική ως Τέχνη», ο Π.Α.Μιχελής κάνει λόγο για κλειστή και ανοιχτή μορφή. Σύμφωνα με το Μιχελή, «κάθε μορφή είναι ένα σύνολο κλειστό, κατ’ αρχήν, όπως κάθε συνθέσεως το περιεχόμενο είναι μία διάθεση ανοιχτή, που τείνει να διαμορφωθεί, να περιοριστεί δηλαδή σ’ ένα συγκεκριμένο πλάσμα αισθητό» [...] Με την εκτενή αναφορά στη θεώρηση του Μιχελή για τις κλειστές και ανοιχτές μορφές, αποκτάται σε πρώτο στάδιο μια εικόνα σχετικά με το δίπολο που επιχειρώ να προσεγγίσω στο παρόν άρθρο, με τίτλο: «Κλειστοί κόσμοι και ανοιχτά συστήματα σκέψης: Ρυθμιστές αισθητικών εμπειριών». Επιπλέον, το κλειστό και το ανοιχτό, όπως η μορφή και το περιεχόμενο, είναι δυναμικές έννοιες που διαμορφώνουν το χώρο και ζυμώνουν την πραγματικότητα με σκοπό να δημιουργηθούν χωρικές ποιότητες και σκηνικά δράσης, εντός των οποίων λαμβάνει χώρα η καθημερινότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου